Vieiros

  Có  pretixio devalado pola solución do congreso, favorable a quen se opon ó imposto retido das exportación de gran dos cereais producidos no país, levada adiante polo goberno na busca do acrecentamento dos ingresos fiscais co argumento de dedicarllos á construcción de hospitais, mais á axuda ós necesitados. Arestora o goberno leva adiante a estatización dos diñeiros das administradoras privadas dos fondos de xubliacións e pensións (AFXP) para afacerse dun feixe de cartos na crencia cá crise mundial moderara o golpe do anuncio, mal que o derrubo dos mercados polo mundo adiante, esbarrou cós efectos da nova.
Coa polémica xa instalada, máis o tembladeral no eido político e financeiro a Presidenta Fernández acudiu á paxinas da prensa escrita na defensa da súa posición, arremeteu con forza contra os que se opoñen ó traspaso dos fondos, aínda contra as AFXP mesmas. Salienta o xeito cá xubilación non poderá ser un negocio no futuro, e destaca existencia dunha rebeldía xeneralizada cara ós privilexios co fin do sistema de capitalización. Subliñou có setenta y sete por cen dos xubliados que cobran do sistema das AFXP recibe delas só unha parte minima dos cartos, o resto o pon o estado.
Refire a xefa do estado o troco nas estruturas e extratexias do sistema das pensións, na defensa dos actuais e futuros xubilados, xustifica que no feito da crise mundial ningúen será quen de salvarse, mais o mercado interno será piar da actividade económica, có estado intervindo na defensa dos arxentinos. Critica ós que se queixan da participación do estado arxentino cara ó país e saudan a presenza do estado nos EUA na propia crise bancaria e financeira. Pon de relevo có estado na arxentina e máis axeitado, xa que gasta na administración dos diñeiros dos futuros xubilados só o dous por cen, contra as administradoras privadas que o fan no dez por cen dos fondos que gardan.
Por outra banda o goberno enviouno ó congreso o proxeto para non deixar ó lado ó parlamento coma eido da resolución das propostas oficiais, xa que leva conta do erro da disputa cós persoeiros das organizacións do agro no imposto ás exportacións agrarias, que o devandito parlamento rexeito no seu intre a favor dos produtores rurais. Nesta cuxuntura o goberno espallou unha estratexia dicursiva e xustificou en causas sociais e da protección pola crise mundial, aínda sabe que a posibilidade do fracaso e certa, non ten o prestixio dos inicios da súa xestión, fai xa un ano, que o leva ó desgate polo anterior fracaso, aínda có feito das administradoras privadas ten máis rebumbio xa que perxudica ás persoas de xeito directo, logo a pegada nas rúas é maior. 
  O gremio dos traballadores da banca denuncia os despidos acochados na banca privada, aínda a presión encol do persoal a partires do agravamento da crise financeira mundial e local nalgún feito pedindo a renuncia do empleado, destaca cá banca no estatal é un sistema forte e ten neste ano unha maior renda cá outros, asemade non cumpre cós acordos nos temas salariais do seu persoal.  O goberno pola súa banda esta a facer máis febles os efectos da crise no mercado laboral, xuntandose cós persoeiros da banca pública máis a do estado, o ministro de traballo pediu ós empresarios limitar os despidos e renuncias do persoal, a petición sumase á que fixo a presidenta Cristina Fernández ós donos das empresas en xeral, que a partires da crise financeira agoiraron unha política de reducción nas plantillas coa escusa do impacto no mercado local da crise mundial, mesmo  cá nova da estatización das AFXP.
As pegadas da desaceleración da economía arxentina afetan á actividade da industria en xeral, que medro só o catro por cen nos primeiros oito meses deste ano, coa mingua nos eidos do textil, o papel, caucho, petróleo, só destacan xa que medraron de xeito salientable a industria do automóvil (vinte e catro por cen), a siderurxia e a metalurxia, a industria do tabaco, os químicos e agroquímicos, cemento e os alimentos e bebidas. Segundo o instituto nacional da estatistica e censo (INDEC), os prezos ó público medraron só o punto catro por cen no derradeiro mes, e o cinco por cen ó longo dos oito meses do ano.
Coa bulla producida polo anuncio da estatización das AFXP, o goberno fixo pública unha serie de mudas no proxeto original variando a lei remitida ó congreso, e manter a actividade das administradoras privadas, aínda non coma posuidoras dos cartos e cunha clausula de inmovilidade dos mesmos. O goberno pediu tamén ós actores intituciónais aportar unha solución á problemática do crédito internacional afetado pola crise financeira e económica mundial, despois cá calificadora de riscos Standard and Poo´rs baixara a nota do país e o guru das finanzas Joseph Stiglitz mentado sempre coma bo polo matrimonio Kirchner, criticase fortemente a estatización das AFXP, salientou o impacto da nova arxentina nos feitos da crise mundial,  e suliñou o dereito das persoas a elexir onde ter os cartos e coma se utilizaren os fondos de previsión. Di cá economía mundial esta a requentarse e de xeito máis forte nos mercados emergentes, coma Arxentina e Brasil, países cunha maior dependencia das exportacións e a caron da recesión que os fan mais vulnerables cá outros, critica tamén a falta de investimento en educación.